Wij en onze Pabbe

Fockje de Jong - Snoek

Het Fries Dagblad over Wij en onze pabbe…

Gerbrich van der Meer schreef in het Friesch Dagblad een mooi en uitgebreid artikel over "Wij en onze Pabbe" Een achtergrondverhaal over het leven in de crisisjaren en over de schrijfter van het boek. Het artikel is hier te lezen en te downloaden.

Wij en onze pabbe beschouwt en maakt je deelgenoot

Fockje Snoek groeit op tijdens de crisisjaren in Oost-Groningen. Vader was werkloos en werd te werkgesteld in (de hel van) Jipsinge.
Moeder kreeg tuberculose en werd drie keer, voor lange periodes, opgenomen in een sanatorium. Ze stierf toen ze 44 was. Op haar veertiende moet Fockje -als oudste dochter- van school om voor het gezin met zeven kinderen te zorgen. De tweeling was toen net een jaar oud.

Er was geen geld en geen ruimte voor persoonlijke groei, eigenheid of genegenheid. Vader (pabbe in het Gronings) was hard. De opvoeding autoritair en afstandelijk.

Toch zijn er glimpjes van warmte en intimiteit vastgehaakt in het geheugen van Fockje, waardoor ze zich af bleef vragen wie haar pabbe eigenlijk was.

Zag zij, in die afstandelijke hardheid, wel haar vader? Of zag ze het onrecht en de barremaatschappelijke omstandigheden weerspiegeld?

Het boek "Wij en onze Pabbe", is hier te koop.

Stacks Image 63
Fockje is in staat voorbij zichzelf te kijken. Het is geen doorlopend beklag, integendeel. Het is een verhaal van een wijze vrouw.
Arlette van Eijken, hulpverlener en zelfstandig kunstenaar
Het is een prachtig verhaal en heel mooi geschreven. Fockje heeft het verhaal niet mooier gemaakt dan het is, en ze heeft het ook niet erger aangezet dan het was. Het boek is het verhaal van een generatie en verdient een breed publiek
Pieter Sijpersma, oud-hoofdredacteur Nieuwsblad van het Noorden
Een uniek document, recht uit het hart geschreven
Frank Westerman, schrijver van onder meer de Graanrepubliek
"Wij en onze pabbe boeide me vanaf de eerste zinnen. Dit is schrijven! De details troffen me steeds weer. Misschien komt het door mijn afkomst, en mijn aangeboden interesse voor deze streek met zijn zeden en gebruiken, verdriet en een weinig geluk. Maar nog iets meer geloof ik in de aantrekkingskracht van de juiste taal."
Jan Mulder, ex-voetballer, schrijver, collumnist en Groninger